Proverbs 8

1آیا حكمتندا نمیكند، و فطانتآواز خود را بلند نمینماید؟

2بهسر مكانهایبلند، بهكنارهراه، در میانطریقها میایستد.

3بهجانبدروازهها بهدهنهشهر، نزد مدخلدروازهها صدا میزند.

4كهشما را ایمردانمیخوانمو آواز منبهبنیآدماست.

5ایجاهلانزیركیرا بفهمید و ایاحمقانعقلرا دركنمایید.

6بشنوید زیرا كهبهامور عالیهتكلّممینمایمو گشادنلبهایماستقامتاست.

7دهانمبهراستیتنطّقمیكند و لبهایمشرارترا مكروهمیدارد.

8همهسخناندهانمبر حقّ استو در آنها هیچچیز كجیا مُعْوَّجنیست.

9تمامی آنها نزد مرد فهیمواضحاستو نزد یابندگانمعرفتمستقیماست.

10تأدیبمرا قبولكنید و نهنقرهرا، و معرفترا بیشتر از طلایخالص.

11زیرا كهحكمتاز لعلها بهتر است، و جمیعنفایسرا بهاو برابر نتوانكرد.

12منحكمتمو در زیركیسكونتدارم، و معرفتتدبیر را یافتهام.

13ترسخداوند، مكروهداشتنِ بدیاست. غرور و تكبّر و راهبد و دهاندروغگو را مكروهمیدارم.

14مشورتو حكمتكاملاز آنِ مناست. منفهمهستمو قوتاز آنمناست.

15بهمنپادشاهانْ سلطنتمیكنند، و داورانبهعدالتفتوا میدهند.

16بهمنسرورانحكمرانیمینمایند و شریفانو جمیعداورانِ جهان.

17مندوستمیدارمآنانیرا كهمرا دوستمیدارند. و هر كهمرا بهجدّ و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

18دولتو جلالبا مناست. توانگری جاودانیو عدالت.

19ثمرهمناز طلا و زر ناببهتر است، و حاصلمناز نقرهخالص.

20در طریقعدالتمیخرامم، در میانراههایانصاف،

21تا مالحقیقیرا نصیبمحبانخود گردانم، و خزینههایایشانرا مملوّ سازم.

22خداوند مرا مبداء طریقخود داشت، قبلاز اعمالخویشاز ازل.

23مناز ازلبرقرار بودم، از ابتدا پیشاز بودنجهان.

24هنگامیكهلجهّها نبود منمولود شدم، وقتیكهچشمههایپر از آبوجود نداشت.

25قبلاز آنكهكوهها برپا شود، پیشاز تلّها مولود گردیدم.

26چونزمینو صحراها را هنوز نساختهبود، و نهاوّلغبار ربعمسكونرا.

27وقتیكهاو آسمانرا مستحكمساختمنآنجا بودم، و هنگامیكهدایرهرا بر سطحلجّهقرار داد.

28وقتیكهافلاكرا بالا استوار كرد، و چشمههایلجّهرا استوار گردانید.

29چونبهدریا حدّ قرار داد، تا آبها از فرماناو تجاوز نكنند، و زمانیكهبنیاد زمینرا نهاد.

30آنگاهنزد او معمار بودم، و روزبروز شادیمینمودم، و همیشهبهحضور او اهتزاز میكردم.

31و اهتزاز مندر آبادیزمینوی، و شادیمنبا بنیآدممیبود.

32پسالا’نایپسرانْ مرا بشنوید، و خوشابحالآنانیكهطریقهایمرا نگاهدارند.

33تأدیبرا بشنوید و حكیمباشید، و آنرا ردّ منمایید.

34خوشابحالكسیكهمرا بشنود، و هر روز نزد درهایمندیدهبانیكند، و باهوهایدروازههایمرا محافظتنماید.

35زیرا هر كهمرا یابد حیاترا تحصیلكند، و رضامندی خداوند را حاصلنماید.

36و اما كسیكهمرا خطا كند، بهجانخود ضرر رساند، و هر كهمرا دشمندارد، موترا دوستدارد.